Αριστερή Ανασύνθεση
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Τα ξημερώματα της Πέμπτης 29/01 ο Σ. Δ., συνδικαλιστής των ΕΑΑΚ με σημαντική δράση στο φοιτητικό κίνημα και μέλος της Αριστερής Ανασύνθεσης, δέχτηκε επίθεση ενώ περπατούσε στα Εξάρχεια μαζί με ένα φίλο του. Ομάδα τραμπούκων, αφού τον αναγνώρισε, τους επιτέθηκε και τους ξυλοκόπησε με αποτέλεσμα τον ελαφρό –ευτυχώς– τραυματισμό τους.
Πρόκειται για φασιστικής έμπνευσης επίθεση, η οποία ακολούθησε άλλες ανάλογες επιθέσεις τα προηγούμενα χρόνια σε πανεπιστημιακές σχολές και παραπέμπει στις πρακτικές της ΕΚΟΦ και των ακροδεξιών ομάδων, έστω και εάν οι δράστες της επίθεσης δηλώνουν ότι αναφέρονται στην «εξέγερση».
Όποιος στοχοποιεί το φοιτητικό κίνημα και τους αγωνιστές του, όποιος επιτίθεται σε αριστερά φοιτητικά σχήματα, όποιος χτυπάει την αντικαπιταλιστική αριστερά, αυτός σε τελική ανάλυση δρα σαν παρακρατικός και σαν μηχανισμός καταστολής και θα μας βρει μπροστά του. Δεν ήταν επίθεση απλώς απέναντι σε έναν αγωνιστή ή μια πολιτική συλλογικότητα, αλλά συνολικά απέναντι στο φοιτητικό κίνημα και την αντικαπιταλιστική αριστερά.
Γι’ αυτό και καλούμε τις οργανώσεις και τις συλλογικότητες της αριστεράς αλλά και του αναρχικού – αντιεξουσιαστικού χώρου να καταδικάσουν την τραμπούκικη επίθεση και έμπρακτα να απαντήσουν στις προκλήσεις των συμμοριών τραμπούκων.
Ως Αριστερή Ανασύνθεση δηλώνουμε ότι όπως δεν σκύψαμε το κεφάλι όταν αντιμετωπίζαμε τα ΜΑΤ και τους φασίστες, έτσι δεν πρόκειται να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια μπροστά στην οποιαδήποτε συμμορία τραμπούκων. Οι πρακτικές που όχι μόνο δεν έχουν καμιά σχέση με το κίνημα αλλά και στην πραγματικότητα στρέφονται εναντίον του θα λάβουν την απάντηση που τους αναλογεί. Το φοιτητικό κίνημα και η αντικαπιταλιστική αριστερά ξέρουν να κονταίνουν τα χέρια που σηκώνονται εναντίον τους.
Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009
Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗΣ
Με μαζικούς αγώνες απαντάμε στην προβοκάτσια και τον αυταρχισμό!
Η χτεσινή επίθεση εναντίον αστυνομικών στα Εξάρχεια αποτελεί μια μεγάλης κλίμακας προβοκάτσια, που αντικειμενικά αξιοποιείται σε μια προσπάθεια να αντιστραφεί το κλίμα που δημιούργησε η μεγάλη εξέγερση του φετινού Δεκέμβρη και να νομιμοποιηθεί η κλιμάκωση του κρατικού αυταρχισμού. Είχε ήδη προηγηθεί η πρόβα των περιβόητων πυροβολισμών εναντίον κλούβας των ΜΑΤ έξω από την Πολυτεχνειούπολη.
Είναι μια κίνηση που προσπαθεί να παρουσιάσει την αστυνομία και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς ως δήθεν αμυνόμενους, που θέλει να ηρωοποιήσει τις συμμορίες των ΜΑΤ και ΕΚΑΜ, που επιδιώκει να νομιμοποιήσει τη συνθήκη στρατιωτικής κατοχής των Εξαρχείων. Αντικειμενικά διευκολύνει τα σχέδια αυταρχικοποιήσης και ενίσχυσης των κατασταλτικών μηχανισμών, καθώς και τις προσπάθειες να μπουν φραγμοί στο δικαίωμα στη διαδήλωση και να φαλκιδευτεί το πανεπιστημιακό άσυλο.
Τα κοινωνικά κινήματα, οι μαχόμενοι μαθητές και φοιτητές, το ταξικό εργατικό κίνημα, οι δυνάμεις της κοινωνικής και πολιτικής Αριστεράς τη μάχη τους ενάντια στους δολοφόνους του Αλέξη και τον αγώνα τους ενάντια στις πολιτικές που σκοτώνουν τα όνειρα των εργαζομένων και της νεολαίας τις κάνουν στο δρόμο, στην κατάληψη, την απεργία. Η λογική του «κουμπουροφόρου εκδικητή της νύχτας» καμιά σχέση δεν έχει ούτε με την κουλτούρα ούτε με τη δυναμική του κινήματος. Αντίθετα, πολύ περισσότερο ταιριάζει και αναλογεί στην προσπάθεια των κρατικών μηχανισμών να νομιμοποιήσουν την ένταση του κρατικού αυταρχισμού.
Απέναντι στην κυβερνητική προσπάθεια να παρουσιαστεί η αστυνομία ως το «θύμα» της όλης υπόθεσης δεν μπορούμε παρά να επιμένουμε να θυμόμαστε και να καταγγέλλουμε όχι μόνο τη δολοφονία του Αλέξη, αλλά και την υπόθεση της «ζαρντινιέρας», τους δεκάδες ξυλοδαρμούς φοιτητών, εργαζομένων, μεταναστών, το συνεχή βομβαρδισμό του κέντρου της Αθήνας με επικίνδυνα χημικά, τις συμπράξεις της αστυνομίας με τις συμμορίες της Χρυσής Αυγής, τη νοοτροπία «ράμπο» που βλέπει σε κάθε νέο, φοιτητή, απεργό, μετανάστη έναν εχθρό και έναν πιθανό στόχο. Ό,τι και εάν κάνουν, ό,τι και εάν πουν στη συνείδηση της κοινωνίας είναι βαθιά ριζωμένη η επίγνωση για τον αυταρχικό κατασταλτικό ρόλο της αστυνομίας και το πώς έχει αξιοποιηθεί από όλες τις κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια. Γι’ αυτό και απέναντι στην προσπάθεια ποινικοποίησης της μαζικής δράσης, της συμμετοχής στο κίνημα, ή ακόμη και της διασκέδασης στα Εξάρχεια η απάντηση πρέπει να είναι η κλιμάκωση του αγώνα ενάντια όχι μόνο στον κρατικό αυταρχισμό αλλά συνολικά τις αντιλαϊκές πολιτικές, για να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στη συλλογική δράση, για να κατοχυρώσουμε και να προασπίσουμε το πανεπιστημιακό άσυλο, για να σπάσουμε στην πράξη τις κάθε είδους απαγορεύσεις, περιορισμούς και «κόκκινες ζώνες».
Όσοι πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να περάσουν ένα κλίμα φόβου και να υπονομεύσουν την κινητοποίηση είναι πολύ γελασμένοι. Η οργή ξεχειλίζει και το ποτάμι του αγώνα δεν γυρνά πίσω! Ξεκινώντας από τα μεγάλα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια στις 9 Γενάρη να στείλουμε το μήνυμα ότι ο αγώνας συνεχίζεται, να δείξουμε ότι ο σπόρος της εξέγερσης είναι πολύ πιο βαθιά ριζωμένος.
Επιμένοντας στο δρόμο του αγώνα, στηρίζοντας την εξέγερση της νεολαίας, οικοδομώντας όρους για έναν παλλαϊκό ξεσηκωμό ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές, ενισχύοντας την ενότητα και την κοινή δράση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, δίνουμε την καλύτερη απάντηση στην κυβέρνηση και τα σχέδια αυταρχικοποίησης.
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ
Η χτεσινή επίθεση εναντίον αστυνομικών στα Εξάρχεια αποτελεί μια μεγάλης κλίμακας προβοκάτσια, που αντικειμενικά αξιοποιείται σε μια προσπάθεια να αντιστραφεί το κλίμα που δημιούργησε η μεγάλη εξέγερση του φετινού Δεκέμβρη και να νομιμοποιηθεί η κλιμάκωση του κρατικού αυταρχισμού. Είχε ήδη προηγηθεί η πρόβα των περιβόητων πυροβολισμών εναντίον κλούβας των ΜΑΤ έξω από την Πολυτεχνειούπολη.
Είναι μια κίνηση που προσπαθεί να παρουσιάσει την αστυνομία και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς ως δήθεν αμυνόμενους, που θέλει να ηρωοποιήσει τις συμμορίες των ΜΑΤ και ΕΚΑΜ, που επιδιώκει να νομιμοποιήσει τη συνθήκη στρατιωτικής κατοχής των Εξαρχείων. Αντικειμενικά διευκολύνει τα σχέδια αυταρχικοποιήσης και ενίσχυσης των κατασταλτικών μηχανισμών, καθώς και τις προσπάθειες να μπουν φραγμοί στο δικαίωμα στη διαδήλωση και να φαλκιδευτεί το πανεπιστημιακό άσυλο.
Τα κοινωνικά κινήματα, οι μαχόμενοι μαθητές και φοιτητές, το ταξικό εργατικό κίνημα, οι δυνάμεις της κοινωνικής και πολιτικής Αριστεράς τη μάχη τους ενάντια στους δολοφόνους του Αλέξη και τον αγώνα τους ενάντια στις πολιτικές που σκοτώνουν τα όνειρα των εργαζομένων και της νεολαίας τις κάνουν στο δρόμο, στην κατάληψη, την απεργία. Η λογική του «κουμπουροφόρου εκδικητή της νύχτας» καμιά σχέση δεν έχει ούτε με την κουλτούρα ούτε με τη δυναμική του κινήματος. Αντίθετα, πολύ περισσότερο ταιριάζει και αναλογεί στην προσπάθεια των κρατικών μηχανισμών να νομιμοποιήσουν την ένταση του κρατικού αυταρχισμού.
Απέναντι στην κυβερνητική προσπάθεια να παρουσιαστεί η αστυνομία ως το «θύμα» της όλης υπόθεσης δεν μπορούμε παρά να επιμένουμε να θυμόμαστε και να καταγγέλλουμε όχι μόνο τη δολοφονία του Αλέξη, αλλά και την υπόθεση της «ζαρντινιέρας», τους δεκάδες ξυλοδαρμούς φοιτητών, εργαζομένων, μεταναστών, το συνεχή βομβαρδισμό του κέντρου της Αθήνας με επικίνδυνα χημικά, τις συμπράξεις της αστυνομίας με τις συμμορίες της Χρυσής Αυγής, τη νοοτροπία «ράμπο» που βλέπει σε κάθε νέο, φοιτητή, απεργό, μετανάστη έναν εχθρό και έναν πιθανό στόχο. Ό,τι και εάν κάνουν, ό,τι και εάν πουν στη συνείδηση της κοινωνίας είναι βαθιά ριζωμένη η επίγνωση για τον αυταρχικό κατασταλτικό ρόλο της αστυνομίας και το πώς έχει αξιοποιηθεί από όλες τις κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια. Γι’ αυτό και απέναντι στην προσπάθεια ποινικοποίησης της μαζικής δράσης, της συμμετοχής στο κίνημα, ή ακόμη και της διασκέδασης στα Εξάρχεια η απάντηση πρέπει να είναι η κλιμάκωση του αγώνα ενάντια όχι μόνο στον κρατικό αυταρχισμό αλλά συνολικά τις αντιλαϊκές πολιτικές, για να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στη συλλογική δράση, για να κατοχυρώσουμε και να προασπίσουμε το πανεπιστημιακό άσυλο, για να σπάσουμε στην πράξη τις κάθε είδους απαγορεύσεις, περιορισμούς και «κόκκινες ζώνες».
Όσοι πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να περάσουν ένα κλίμα φόβου και να υπονομεύσουν την κινητοποίηση είναι πολύ γελασμένοι. Η οργή ξεχειλίζει και το ποτάμι του αγώνα δεν γυρνά πίσω! Ξεκινώντας από τα μεγάλα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια στις 9 Γενάρη να στείλουμε το μήνυμα ότι ο αγώνας συνεχίζεται, να δείξουμε ότι ο σπόρος της εξέγερσης είναι πολύ πιο βαθιά ριζωμένος.
Επιμένοντας στο δρόμο του αγώνα, στηρίζοντας την εξέγερση της νεολαίας, οικοδομώντας όρους για έναν παλλαϊκό ξεσηκωμό ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές, ενισχύοντας την ενότητα και την κοινή δράση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, δίνουμε την καλύτερη απάντηση στην κυβέρνηση και τα σχέδια αυταρχικοποίησης.
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
