Κατά την μακρά διαδρομή τους μέχρι την προδιαγεγραμμένη κατάληξη στο κονιορτοβριθές αρχείον του εισαγγελέως, τα σκάνδαλα που διαγράφουν τον κύκλο της ζωής τους α λα ελληνικά, διατρέχουν υποχρεωτικά ορισμένα κρίσιμα στάδια.
Το πρώτο, στο οποίο θα μπορούσαμε να δώσουμε την κωδική ονομασία "η τιμή, τιμή δεν έχει", διακρίνεται από υψηλό βαθμό αγανακτήσεως
της αιφνιδιασμένης κοινής γνώμης, καταιγιστικό ρυθμό αποκαλύψεων, κατά προτίμηση της κατηγορίας του "πιπεράτου", καθώς και συχνές επικλήσεις των Ηθικών Κανόνων, με πλειοδοτούσες, εννοείται, τις πιο λερές φυσιογνωμίες του δημόσιου βίου.
Το δεύτερο στάδιο, υπακούει στην αρχή "στρίβειν δια του αρραβώνος" και χαρακτηρίζεται από ανεπαίσθητες πλην καθοριστικές μετατοπίσεις του αντικειμένου και του πλαισίου της συζήτησης, μέχρι που πια να είναι δύσκολο να θυμηθεί κανείς ποια ήταν η αρχική αφορμή του θορύβου. Η επιτυχής ολοκλήρωση του σταδίου αυτού βασίζεται στις ευρηματικές συνεισφορές πλήθους συμμετεχόντων, έκαστος των οποίων διαθέτει σπουδαίο λόγο, που θα έλεγαν και στα Νομικά, για να βάλει το λιθαράκι του στο οικοδόμημα της γενικευμένης σύγχυσης.
Λ.χ., αν κατηγορείσαι για ύποπτες συναλλαγές και διακίνηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, κατακεραυνώνειςτα σκοτεινά συμφέροντα των ανταγωνιστών σου και τις συνωμοσίες της ΕΥΠ.
Αν είσαι κυβέρνηση, μετατοπίζεις τη συζήτηση από τα πεπραγμένα σου σε ερωτήματα δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Αν είσαι συνδικαλιστής του Υπουργείου Πολιτισμού απαντάς στις ερωτήσεις περί ενδεχόμενης κακοδιοίκησηςκαταγγέλλοντας τα σχέδια μεταφοράς του Υπουργείου στου Ρέντη. Αν πάλι είσαι δημοσιογραφική ένωση, επισημαίνεις "τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, καθώς και τα μεγάλα πολιτικά, επιχειρηματικά και εκδοτικά παιχνίδια", λησμονώντας ότι η… αβελτηρία σου φθάνει μέχρι του σημείου λ.χ. να διατηρούνται στο μητρώο μελών σου μέχρι και καταδικασμένοι από τη δικαιοσύνη ως εκβιαστές.
(Του κανόνα εξαιρείται μόνον ο Πρωθυπουργός της Χώρας, για τον οποίο κρίνεται υπεραρκετό απλώς να επαναλαμβάνει ότι η κυβέρνησή του "δεν ανέχεται" και ότι ο ίδιος προσωπικά "δεν θα επιτρέψει" κ.ο.κ.)
Το τρίτο στάδιο, προκύπτει από την βαθύτερη συμφιλίωση με την (αναγνωριζόμενη ως πανταχού παρούσα) σήψη και από την ώριμη συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι η συνέχιση του θορύβου απειλεί κρίσιμες σταθερές του κοινού μας βίου.
Είναι το σημείο στο οποίο γίνεται αντιληπτό ότι η κοινή γνώμη "κουράστηκε" και ότι έχει "πολύ σοβαρότερα θέματα" στα οποία θα πρέπει να στρέψει την ελαφρότητά της, ενώ η εκκαθάριση των εκκρεμοτήτων θα πρέπει να αφεθεί στα στιβαρά χέρια των Θεσμών.
Το στάδιο αυτό μπορεί να αποκληθεί ως "το κλαδί που πριονίζαμε", όπως ενδεικτικά υποδεικνύει σε πρόσφατη ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων.
"Με λύπη διαπιστώνουμε ότι συμμέτοχοι και τροφοδότες στην επικοινωνιακή λαίλαπα που σαρώνει αδιακρίτως θεσμούς και πρόσωπα στο Υπουργείο Πολιτισμού είναι δυστυχώς και ορισμένοι εργαζόμενοι στο ΥΠΠΟ" διαπιστώνει μεταξύ άλλων ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων στο σχετικό Δελτίο Τύπου για να καταλήξει: "ο ΣΕΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους στο ΥΠΠΟ να πάψουν να πριονίζουν το κλαδί στο οποίο κάθονται και να συμβάλουν στην αναστήλωση του κύρους της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Η κρίση που διέρχεται το ΥΠΠΟ ας μετατραπεί σε αίτημα για συγκροτημένη θεσμική εξυγίανση, κοινό αιτούμενο άλλωστε για όλη την Δημόσια Διοίκηση, και ας μη καταντήσει επικοινωνιακή πομφόλυγα μιας χρήσης με σκοπό αμφίβολα και πρόσκαιρα προσωπικά οφέλη".
Σε ελεύθερη μετάφραση: μπορεί το κύρος της Υπηρεσίας να είναι ένας ερειπιώνας (πώς αλλιώς θα είχε ανάγκη "αναστηλώσεως";), αλλά τα ίδια γίνονται και αλλού ("κοινό αιτούμενο για όλη τη δημόσια διοίκηση").
Η διατήρηση του ελέγχου και των ισορροπιών ("συγκροτημένη θεσμική εξυγίανση") προϋποθέτει απομάκρυνση το ταχύτερο δυνατό του προβολέα της δημοσιότητας ("επικοινωνιακή λαίλαπα") που τόσο αιφνιδιαστικά έπεσε στα interna corporis της συντεχνίας. Πώς όμως θα χαλιναγωγηθεί η αδιακρισία των "εκτός", όταν στο έργο της δημοσιοποίησης συμπράττουν (μέγιστο ατόπημα!) και οι "εντός", αντί να συσπειρωθούν, όπως οφείλουν, περί την Υπηρεσία; Μήπως δεν ταυτίζεται εξ ορισμού το συμφέρον τους με το συμφέρον της ("το κλαδί το οποίο κάθονται");
Όλα αυτά, ενώ στην ίδια ανακοίνωση ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων διακηρύσσει ότι "δεν κουκούλωσε τα δομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει" το Υπουργείο Πολιτισμού και προβαίνει στην βαρύτατη καταγγελία ότι "οι πιστώσεις του ειδικού λογαριασμού (…) διασπαθίζονται δεξιά και αριστερά (…) με υπόνοιες ότι εν μέρει καταλήγουν ως πολιτικό χρήμα". Αλλά βέβαια, συμπεραίνουμε, τα θέματα αυτά οφείλουν να αντιμετωπίζονται "θεσμικά" και "δομικά", χωρίς "αρνητική δημοσιότητα" και "αδιακρίτως" εκτοξευόμενες καταγγελίες.
Ελάχιστα αφορά τους μη παροικούντες την Ιερουσαλήμ του Υπουργείου Πολιτισμού το γεγονός ότι, όπως υποψιαζόμαστε, το εν λόγω δελτίο τύπου πιθανότατα ενσαρκώνει αυτό που καταγγέλλει ("άδραξαν την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν την κατάσταση και να ξεκαθαρίσουν παλιούς λογαριασμούς, να εκδικηθούν τους αντιπάλους τους" κ.ο.κ.).
Δεν μπορούμε όμως να μην επισημάνουμε ότι ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να απευθύνει προς την κοινή γνώμη ούτε ένα δελτίο Τύπου καθ’ όλο σχεδόν το 2007 (έτος κατά το οποίο μεταξύ άλλων καταστράφηκε η Αρχαία Ολυμπία…), όπως άλλωστε δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να τοποθετηθεί για την υπόθεση Ζαχόπουλου, που ήρθε στο προσκήνιο στις 20 Δεκεμβρίου, παρά μόλις στις 11 Ιανουαρίου για πρώτη φορά.
Αλλά είπαμε: κάθονται πολλοί στα κάθε είδους κλαδιά που απειλεί η εκάστοτε "σκανδαλολογία". Γεγονός που ερμηνεύει και το γιατί η διαδρομή της είναι πάντοτε προδικασμένα μετεωρική…
πηγή www.skai.gr
Το πρώτο, στο οποίο θα μπορούσαμε να δώσουμε την κωδική ονομασία "η τιμή, τιμή δεν έχει", διακρίνεται από υψηλό βαθμό αγανακτήσεως
 Η τιμή, τιμή δεν έχει |
Το δεύτερο στάδιο, υπακούει στην αρχή "στρίβειν δια του αρραβώνος" και χαρακτηρίζεται από ανεπαίσθητες πλην καθοριστικές μετατοπίσεις του αντικειμένου και του πλαισίου της συζήτησης, μέχρι που πια να είναι δύσκολο να θυμηθεί κανείς ποια ήταν η αρχική αφορμή του θορύβου. Η επιτυχής ολοκλήρωση του σταδίου αυτού βασίζεται στις ευρηματικές συνεισφορές πλήθους συμμετεχόντων, έκαστος των οποίων διαθέτει σπουδαίο λόγο, που θα έλεγαν και στα Νομικά, για να βάλει το λιθαράκι του στο οικοδόμημα της γενικευμένης σύγχυσης.
Λ.χ., αν κατηγορείσαι για ύποπτες συναλλαγές και διακίνηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, κατακεραυνώνειςτα σκοτεινά συμφέροντα των ανταγωνιστών σου και τις συνωμοσίες της ΕΥΠ.
| Στρίβειν δια του αρραβώνος |
(Του κανόνα εξαιρείται μόνον ο Πρωθυπουργός της Χώρας, για τον οποίο κρίνεται υπεραρκετό απλώς να επαναλαμβάνει ότι η κυβέρνησή του "δεν ανέχεται" και ότι ο ίδιος προσωπικά "δεν θα επιτρέψει" κ.ο.κ.)
Το τρίτο στάδιο, προκύπτει από την βαθύτερη συμφιλίωση με την (αναγνωριζόμενη ως πανταχού παρούσα) σήψη και από την ώριμη συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι η συνέχιση του θορύβου απειλεί κρίσιμες σταθερές του κοινού μας βίου.
| Η κοινή γνώμη "κουράστηκε" |
Το στάδιο αυτό μπορεί να αποκληθεί ως "το κλαδί που πριονίζαμε", όπως ενδεικτικά υποδεικνύει σε πρόσφατη ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων.
"Με λύπη διαπιστώνουμε ότι συμμέτοχοι και τροφοδότες στην επικοινωνιακή λαίλαπα που σαρώνει αδιακρίτως θεσμούς και πρόσωπα στο Υπουργείο Πολιτισμού είναι δυστυχώς και ορισμένοι εργαζόμενοι στο ΥΠΠΟ" διαπιστώνει μεταξύ άλλων ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων στο σχετικό Δελτίο Τύπου για να καταλήξει: "ο ΣΕΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους στο ΥΠΠΟ να πάψουν να πριονίζουν το κλαδί στο οποίο κάθονται και να συμβάλουν στην αναστήλωση του κύρους της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Η κρίση που διέρχεται το ΥΠΠΟ ας μετατραπεί σε αίτημα για συγκροτημένη θεσμική εξυγίανση, κοινό αιτούμενο άλλωστε για όλη την Δημόσια Διοίκηση, και ας μη καταντήσει επικοινωνιακή πομφόλυγα μιας χρήσης με σκοπό αμφίβολα και πρόσκαιρα προσωπικά οφέλη".
Σε ελεύθερη μετάφραση: μπορεί το κύρος της Υπηρεσίας να είναι ένας ερειπιώνας (πώς αλλιώς θα είχε ανάγκη "αναστηλώσεως";), αλλά τα ίδια γίνονται και αλλού ("κοινό αιτούμενο για όλη τη δημόσια διοίκηση").
| Πώς θα χαλιναγωγηθεί η αδιακρισία των "εκτός"; |
Όλα αυτά, ενώ στην ίδια ανακοίνωση ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων διακηρύσσει ότι "δεν κουκούλωσε τα δομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει" το Υπουργείο Πολιτισμού και προβαίνει στην βαρύτατη καταγγελία ότι "οι πιστώσεις του ειδικού λογαριασμού (…) διασπαθίζονται δεξιά και αριστερά (…) με υπόνοιες ότι εν μέρει καταλήγουν ως πολιτικό χρήμα". Αλλά βέβαια, συμπεραίνουμε, τα θέματα αυτά οφείλουν να αντιμετωπίζονται "θεσμικά" και "δομικά", χωρίς "αρνητική δημοσιότητα" και "αδιακρίτως" εκτοξευόμενες καταγγελίες.
Ελάχιστα αφορά τους μη παροικούντες την Ιερουσαλήμ του Υπουργείου Πολιτισμού το γεγονός ότι, όπως υποψιαζόμαστε, το εν λόγω δελτίο τύπου πιθανότατα ενσαρκώνει αυτό που καταγγέλλει ("άδραξαν την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν την κατάσταση και να ξεκαθαρίσουν παλιούς λογαριασμούς, να εκδικηθούν τους αντιπάλους τους" κ.ο.κ.).
| "Θεσμικά", "δομικά" και... οικογενειακά |
Αλλά είπαμε: κάθονται πολλοί στα κάθε είδους κλαδιά που απειλεί η εκάστοτε "σκανδαλολογία". Γεγονός που ερμηνεύει και το γιατί η διαδρομή της είναι πάντοτε προδικασμένα μετεωρική…
πηγή www.skai.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου